czyjeś życie

См. также в других словарях:

• życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… …   Słownik frazeologiczny

• życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… …   Słownik języka polskiego

• życie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakterystyczny dla materii organicznej, ograniczony czasowo stan zachodzenia w organizmie zespołu procesów biochemicznych, takich jak:… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• podwójne życie — {{/stl 13}}{{stl 7}} życie, w którym jakaś część aktywności utrzymywana jest w tajemnicy przed otoczeniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prowadził podwójne życie: szanowanego obywatela i przestępcy. Wyszło na jaw czyjeś podwójne życie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• prowadzić [wieść] życie — {{/stl 13}}{{stl 8}}{jakieś, czyjeś} {{/stl 8}}{{stl 7}} żyć w jakiś sposób : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prowadzić ustatkowane, awanturnicze życie. Wiódł życie samotnika. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

• świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… …   Słownik frazeologiczny

• godzić — ndk VIa, godzićdzę, godzićdzisz, gódź, godzićdził, godzićdzony 1. «doprowadzać do porozumienia, do zgody; jednać» Godzić skłóconych, zwaśnionych. 2. «łączyć coś z czymś; przyjmować, stosować dwie różne rzeczy, sprawy» Godzić pracę z rozrywką.… …   Słownik języka polskiego

• wkroczyć — dk VIb, wkroczyćczę, wkroczyćczysz, wkrocz, wkroczyćczył wkraczać ndk I, wkroczyćam, wkroczyćasz, wkroczyćają, wkroczyćaj, wkroczyćał 1. «krocząc dostać się gdzieś, wejść, szczególnie: wejść wolno, uroczyście, poważnie» Delegacja wkroczyła do… …   Słownik języka polskiego

• ślad — 1. Ani śladu kogoś, czegoś; ani śladu, ani popiołu «kogoś, czegoś nie ma, nie widać»: Carlos jeszcze raz rozgląda się po cudzym wnętrzu, ale na próżno. Ani jednego zdjęcia. Notatnika z adresami też ani śladu. P. Siemion, Łąki. Z Rzeczypospolitej… …   Słownik frazeologiczny

• nastawać — ndk IX, nastawaćstaję, nastawaćstajesz, nastawaćwaj, nastawaćwał 1. forma ndk czas. nastać (p.) 2. «domagać się czegoś usilnie, natarczywie, upierać się przy czymś, upominać się z naciskiem o coś; nalegać» Nastawać na syna, aby podjął pracę. 3.… …   Słownik języka polskiego